هضم بی هوازی و تولید گاز متان از پسماندهای مرغداری

مقاله حاضر به بررسی تأثیر بار آلی و دما روی هضم بی هوازی پسماند حاصل از یک واحد مرغداری در شرایط دمایی میانه دوست پرداخته. در این تحقیق از هاضم بی هوازی در مقیاس آزمایشگاهی به حجم 70 لیتر و زمان اقامت 15 روز استفاده شد. در مرحلة اول، بارگذاری های مختلف 1، 2، 5/2، 3، 5/3 و 4 کیلوگرم مواد آلی بر متر مکعب بر روز مورد بررسی قرار گرفت. میزان حذف جامدات آلی ورودی و مقدار گاز تولیدی در بارگذاری 3 کیلوگرم مواد آلی بر مترمکعب بر روز به بیشترین میزان، یعنی 72? حذف جامدات آلی و 8/44 لیتر گاز زیستی در روز رسید. درصد گاز متان موجود در بیوگاز در این بارگذاری در محدودة 53 % تا 2/70% و بازدة گاز زیستی متان kg vs/ m312/0 محاسبه شد که با بارگذاری بیشتر، درصد حذف جامدات آلی، سرعت تولید گاز و بازدة گاز متان کاهش یافت. در مرحلة دوم آزمایش، تأثیر دماهای 25، 30 و c°34 بر بارگذاری بهینة به دست آمده از مرحلة اوّل بررسی شد. بازده گاز متان در دمای30 و c° 25 در مقایسه با دمای c°34 کاهش یافت و به ترتیب به میزان m3/kgvs 96./ . و m3/kgvs055/0 رسید. درصد حذف جامدات آلی ورودی در دمای 30 درجه، 69% و در دمای c °25 با اندکی کاهش به 61% رسید. افزایش خاش (خواست اکسیژن شیمیایی) تا 4900 میلی گرم بر لیتر و کاهش ph تا 8/6، فعالیت راکتور را کاهش داد، و محدودة مناسب خاش 3500-700 میلی گرم بر لیتر وph مناسب تولید گاز در این هاضم 3/7 – 8 تعیین شد. با توجه به نتایج به دست آمده، این راکتور با بار آلی kgvs/m3.d 3 دمای c°34 توانایی تولید 8/44 لیتر گاز در روز را دارد که می توان از آن به عنوان منبع سوخت استفاده کرد.